3ly goes 6

Vandaag weer 'n rustdag genomen. Op m'n gemakje wakker geworden, nou ja gemakje. De muggen hebben me vannacht weer goed te grazen gehad en in de gauwigheid tel ik zo al 23 flinke bulten. En ze jeuken enorm!!!

Ontbijtje op het terras met uitzicht op de bergen en een strak blauwe lucht, hmmm wat is het leven toch slecht..... Wat (werk) mail afgehandeld, paar telefoontjes en hup met Lance de zon in. Af en toe dobberen op m'n luchtbedje in het zwembad, prima te doen allemaal.
Maar zo rond het middaguur begint de verveling toe te slaan. 3Ly is compleet Zen en er moet weer wat gebeuren. Mams weet altijd raad, die heeft wel 'n klusje of 10 op voorraad. Gekozen wordt voor het afschuren van 1 van de vele luiken die hier aan het huis hangen. De verf moet door het fantastische, warme, heerlijke zonnige klimaat ( ooo sorry, thuisblijvers, bij jullie is het nu herfst, ochhh wat vervelend, gna gna haha) regelmatig even opnieuw in de verf gezet. Maar eerst dus de oude laag eraf. Niet veel later zie ik eruit als de vrouwelijke versie van de Hulk, helemaal groen.



Tijdens dat schuren heb je dan tijd om je zonden weer eens te overdenken. Nou daar was ik zo klaar mee, dus maar weer eens toekomstplannen maken....
Onlangs heb ik een oproep gedaan op m'n blog of ik nu wél of niet weer mee zal gaan doen aan de AD6. Mijn dilemma ligt meer in het feit dat ik ervan overtuigd ben dat nieuwe mensen weer meer nieuwe kanalen kunnen aanboren voor sponsoring, dus voor geld. En daar is het toch feitelijk om te doen. Met andere woorden. Kan ik mezelf volgend jaar wel overtreffen?

Gisterochtend om 6 uur moesten mam en Theo al vroeg uit de veren om weer 'n chemootje te gaan halen voor Theo in het ziekenhuis in Toulouse. Een hele dag zijn ze er zoet mee en gelukkig heeft Theo er niet veel lichamelijke last van. Maar leuk is anders.
En gisteravond heb ik naar tv gekeken. En daar heb ik Basje weer gezien. Hoe hij vecht tegen kanker, moed blijft houden en doorvecht. En toen wist ik het ineens. Er zijn nog zoveel mensen die elke dag moeten vechten tegen deze ziekte, waarom zal ik dan stoppen ?? Is dat geld mijn enige blokkade ? Dan zit er dus maar 1 ding op. M'n stinkende best gaan doen om mezelf te overtreffen. En dat soort dingen besluit je dan tijdens een middagje luiken schuren in Zuid Frankrijk, hahaha.

Als ik goed geïnformeerd ben wil niemand uit mijn team van dit jaar nog 'n keer meedoen, dus ga ik een nieuw team formeren. En er zijn al wat gegadigden in de afgelopen weken, dus dat komt helemaal goed. Binnenkort meer hierover.

Morgen weer 'n fietsdag, a demain et bon nuit.