3ly goes 6

Vandaag stond een ritje naar een Challenge Big op het programma. Klimgeit Ton staat hier 75km verderop op de camping en hij kwam met z'n fietsje deze kant op. Rond 11 uur was hij er. Nog even op de Mac naar de route kijken en constateren dat we nóg 'n BIG kunnen scoren in de buurt van Bedarieux. Vol goede moed vertrekken we. De berg bij Bedarieux kunnen we niet vinden en ik moet zeggen dat ik voor 't eerst 'n beetje teleurgesteld was in Ton. Hij is een wandelende TomTom, weet altijd en overal de weg, helaas vandaag ging 't anders. Nou ja, die proberen we van de week dan nog maar 'n keer te vinden. Mag hij in de herkansing :-)





Daarna door naar ons uiteindelijke doel van vandaag, de Col de l'Espinouse. Een lekkere klim die in 't begin wat stijler is dan verwacht en de hitte doet mij ook geen goed. Dan maar de helm af bij zo'n klim. Bovenop de col gekomen lijkt het alsof we verdwaald zijn en op de Veluwe zijn aangekomen. End rijden voor de Ginkelse Heide :-) Een prachtig wijds uitzicht met paarse heide en heuvels. Maarrrrr ik kan weer 'n BIG bijschrijven in m'n rijtje.
En dan komt het leukste van de dag, waar je het eigenlijk allemaal voor doet, de afdaling. Heerlijkkkk, op de heenweg had ik al gezien dat we goed wegdek hadden dus alle remmen konden los. Ik nam het iets te letterlijk vrees ik, want ik gooide me in elke bocht en kreeg 'n waas voor m'n ogen. Tot 2x toe moest ik flink in de remmen met een beetje slippend achterwiel en 1x kwam ik buiten de bocht in het gras terecht...., toch maar iets rustiger dan....
Ik had Ton wel eens verteld waarom ik m'n motor had verkocht, en hij begreep nu ook waarom, hahaha.





Onderaan de berg kwamen we uit in het dorpje Lamalou-Les-Bains. Een knus gezellig dorpje. Maar wat een ellende zie je daar zeg. Er zitten thermale baden of zoiets en als je geen rolstoel, krukken, houten been, glazen oog, prothese aan je arm hebt of gewoon zwaar invalide bent, val je hier op. Mams en Theo zitten toevallig in de buurt en komen ook nog even naar het terrasje. Gezellig wat gedronken en toen weer terug naar huis, zo'n kleine 20 km. Ik weet niet wat er in m'n drankje zat, maar in de laatste 5km krijg ik sterk 't gevoel dat ik helemaal niet zo'n pleefiguur sla tussen die lui in Lamalou. Ik ben niet meer vooruit te branden, de koek is op!!
Thuisgekomen maar 'n frisse duik in het zwembad gevolgd door 'n warme douche en toen was ik weer helemaal 't vrouwtje!
Morgen weer 'n rustdag en woensdag de volgende BIG uitdaging. Het bevalt me prima zo, u hoort mij niet klagen!!