3ly goes 6

Crisis-management, Team-management, Time-management laat het maar aan 3Ly over en het komt goed. In mijn omgeving worden veel mensen onrustig als ik op vakantie ga. Ik ben nu eenmaal niet het type dat al een week of nog langer van te voren haar koffer klaar heeft staan. Ik voorkom hiermee dat ik op de dag van vertrek niet meer weet wat ik allemaal al ingepakt heb :-) Gewoon laatste moment, dat werkt 't beste.

Zo ook gisteren. Alleen nu kwam er een kleine kink in de kabel.... Ik ging bij teammaatje Rob nog even een 3 pers fietsendrager halen. Wilde daar wegrijden en zag dat ik een fikse schroef in m'n net nieuwe voorband had, Shoot !!!
Gelukkig wist Rob vlakbij een garage te vinden, die waren ook nog open, en bijzonder klantvriendelijk werd ik geholpen. Wel jammer van de bijna 200,=... Fijn begin van de vakantie.



Thuis gekomen had ik nog 'n paar akkefietjes.., laten we het erop houden, dat wat m'n ogen zagen, m'n handen kapot maakten... Een vaas, een stuk van de drempel, een tuinstoel. Wat was het sein wat ze me probeerden te geven, moest ik niet op vakantie gaan ??

Koppig als ik ben, ging ik stug door om te proberen 3 fietsen op die geleende drager te krijgen. Al spoedig ontstonden er rooksignalen boven mijn hoofd. Het lukte niet en ik besloot om dan maar 2 fietsen mee te nemen ipv 3. Het werd al laat, ik moest nog alles inpakken en op tijd naar bed om nog 'n paar uurtjes slaap te pakken. Vriendinnetje Monique ging de fietsendrager weer omruilen bij Rob. Vriendinnetje Irene stond met haar dochter m'n bed te verschonen en was op te vouwen. Het was 'n drukte vanjewelste in huize 3Ly, hè gezellig!
Maar om 23.00 uur lag ik dan toch eindelijk in bed. Om er vervolgens om 3 uur weer uit te gaan.

De reis verliep zeer voorspoedig al was ik op 't ergste voorbereid na alle rampspoed van gisteravond. Als het aan m'n Navigon Miep had gelegen was ik in NL al verdwaald. Wat een muts is dat zeg. Hoe vaak die tijdens deze 1200 km op de snelweg niet heeft gezegd dat ik na 100m rechtsaf moet, of moest keren indien mogelijk. Ongelooflijk. Waarschijnlijk is ze nu ook schor van het herhalen : LET OP bij snelheidsoverschrijdingen of LET OP GEVAARLIJKE SITUATIE bij flitspalen en radarposten.... Maar het is wel saaiiii hoor in je uppie. Al gauw begon ik me vreselijk te vervelen. M'n heerlijke bolide op de cruisecontrol en ondertussen m'n nagels oliën, tanden flossen, 234 smsjes versturen, voorbereidingen treffen om 'n nieuw AD6 team te formeren, tanken, plassen, en weer verder. Ik vond het bijna jammer dat er geen file was, kan je nog een beetje mensen kijken of flirten. Maar niks van dat alles, ik kon hem voortdurend op de 145 houden. Vlak voor Parijs nog even met fietsmaatje Ton afgesproken voor 'n bakkie. Die was ook onderweg met de camper richting het zuiden.
Ongeveer 250 km voor Millau komt het leukste stuk. Ik waan me dan op een soort van kartbaan. Heerlijke bochten en heuvels. Dat stuk kan voor mij niet lang genoeg duren, 3Ly-Schumi :-). Helaas had Miep ondertussen de pijp aan Maarten gegeven, de GPS viel steeds uit. Op de "kartbaan" stonden nog wat journalisten en fotografen verdekt opgesteld want ik heb minstens 2 x een flits van hun fototoestel gezien. Pfff ik ga de bon wel binnen zien komen...



Van mams kreeg ik de tip dat ik afslag 49 moest nemen. Ik heb haar nog even een sms gestuurd of ze me na bijna 1200 km nog even een toeristische route wilde laten zien ipv zsm naar het eindpunt. Alle Jezus... Ik kwam op 'n weggetje uit waar Jozef en Maria voor het laatst met hun ezel waren geweest denk ik. Alhoewel, zijn ze wel in Frankrijk geweest? Zo, niet, dan hebben ze wat gemist! Het was er mooi, maar veel harder dan die ezel kon je niet.... Na een km of 6 werd het eindelijk weer herkenbaar en kon ik nog even doorkachelen. Rond 15.15 uur was ik op de plaats van bestemming. En het is me allemaal heel erg meegevallen ! Geen crisis, de timing was perfect en het team zit eraan te komen.....

Ik zit nu op het terras, het zwembad lonkt, maar ik heb ook 'n ongelooflijk inpleurmoment. Ik laat het zwemmen even voor morgen.... , vanavond vroeg naar bed om Kubus morgen de Franse bergen in te sturen. Ik heb er zin in!