zaterdag 3 juli 2010
The day after....
22:17 |
M'n eerste dag zonder m'n wijfie zit erop....
Goed geslapen omdat ik dood en dood moe was. Toen ik m'n ogen opendeed hoopte ik wakker te zijn geworden uit 'n boze droom... Niets bleek minder waar. De mand stond niet meer naast m'n bed, geen lik in m'n gezicht, dan maar naar beneden. Met een heftig bonkend hart ging ik naar beneden in de hoop dat ik haar hoorde trippelen op het parket.... Kut, wat is dit mega moeilijk.
Alles herinnert me nog aan haar, d'r voerbakken in de gang, de riem over de trapleuning, haar haren in het tapijt, de knuffels her en der in de kamer...., ik kan ze nog niet opruimen, dat komt nog wel, nu nog niet.
Gisteravond heb ik haar samen met mijn moeder, die na een drama reis met het vliegtuig uit Frankrijk was overgekomen om mij te steunen, de schat!, naar Utrecht naar de Universiteit gereden. Daar heb ik Crady aangeboden voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker en DCM (hartziekte). Zelf heb ik een donor codicil, ben ik stamceldonor en bloeddonor en ik vond dat ook zij niet voor niets zo jong mag sterven en het ergens goed voor moet zijn.
De oncoloog wist mij te vertellen dat in zijn jarenlange onderzoek naar kanker bij o.a. de Flatcoats en de samenwerking met knappe koppen uit de USA uiteindelijk de resultaten ook gebruikt worden in de humane wereld.
En toen wist ik het... de cirkel is rond.... Ik heb me ingezet voor de AD6, samen met mijn team op een paar euro na 77.777,= opgehaald en Crady werkt nu op haar manier mee aan het onderzoek naar kanker bij mens en dier..... Bijna een jaar geleden had ik niet kunnen vermoeden dat die rotziekte, kanker, zo'n grote rol in mijn leven zou gaan spelen. Het heeft me veel nieuwe prachtige warme vriendschappen opgeleverd maar helaas ook het allermooiste wat me ooit is overkomen van me afgenomen. Ooit hoop ik te begrijpen waarom dit allemaal op mijn pad moest komen......
Goed geslapen omdat ik dood en dood moe was. Toen ik m'n ogen opendeed hoopte ik wakker te zijn geworden uit 'n boze droom... Niets bleek minder waar. De mand stond niet meer naast m'n bed, geen lik in m'n gezicht, dan maar naar beneden. Met een heftig bonkend hart ging ik naar beneden in de hoop dat ik haar hoorde trippelen op het parket.... Kut, wat is dit mega moeilijk.
Alles herinnert me nog aan haar, d'r voerbakken in de gang, de riem over de trapleuning, haar haren in het tapijt, de knuffels her en der in de kamer...., ik kan ze nog niet opruimen, dat komt nog wel, nu nog niet.
Gisteravond heb ik haar samen met mijn moeder, die na een drama reis met het vliegtuig uit Frankrijk was overgekomen om mij te steunen, de schat!, naar Utrecht naar de Universiteit gereden. Daar heb ik Crady aangeboden voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker en DCM (hartziekte). Zelf heb ik een donor codicil, ben ik stamceldonor en bloeddonor en ik vond dat ook zij niet voor niets zo jong mag sterven en het ergens goed voor moet zijn.
De oncoloog wist mij te vertellen dat in zijn jarenlange onderzoek naar kanker bij o.a. de Flatcoats en de samenwerking met knappe koppen uit de USA uiteindelijk de resultaten ook gebruikt worden in de humane wereld.
En toen wist ik het... de cirkel is rond.... Ik heb me ingezet voor de AD6, samen met mijn team op een paar euro na 77.777,= opgehaald en Crady werkt nu op haar manier mee aan het onderzoek naar kanker bij mens en dier..... Bijna een jaar geleden had ik niet kunnen vermoeden dat die rotziekte, kanker, zo'n grote rol in mijn leven zou gaan spelen. Het heeft me veel nieuwe prachtige warme vriendschappen opgeleverd maar helaas ook het allermooiste wat me ooit is overkomen van me afgenomen. Ooit hoop ik te begrijpen waarom dit allemaal op mijn pad moest komen......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Word mijn sponsor!
klik op de afbeelding
About Me
- 3Ly
- De belevenissen van Marc den Hoed en Amber van Driel met de camper en de 3 honden; Henkie, Casey en Janne door Europa.
0 reacties:
Een reactie posten