3ly goes 6

Toen ik in augustus van dit jaar terugkwam van mijn TransAlp tour en Johan zo gek wist te krijgen samen met mij een Alpe d'HuZes team te formeren was een van de eerste dingen die hij zei, " oooo en dan gaan we 2e kerstdag met 't hele team naar de kerst MTB tour in Schaijk, da's zo gaaf". Johan heeft niet de genen van Meneer Pelleboer meegekregen en had toen niet kunnen bedenken dat we een wit landschap zouden hebben. Afgelopen dagen werd er dan ook driftig heen en weer gemaild/smst/gewhapt. Gaan we wel, gaan we niet.
Ik had al meteen zoiets van : Why not? Ik zie 't probleem niet. Maar 't kan mij dan ook nooit gek genoeg zijn. Afijn om een heel lang verhaal kort te maken, er vielen er 'n paar af, die 't te vroeg, te koud, te glad vonden of andere goede redenen hadden om niet mee te gaan. Maar uiteindelijk gingen we vanmorgen met 7 man/vrouw op weg. Waarvan er toch 5 van ons Ad6 team waren.



Vanmorgen om 6 uur vond ik 't eerlijk gezegd ook wel wat erg vroeg, maar hup, 's avonds een stoer wijf, dan 's morgens ook.
Klokslag 9 uur reden we afgestempeld en met deelnemers lintje aan de fiets het dorp uit op weg naar de glibber routes. Fijn dat ze nog even een bordje hadden opgehangen in de inschrijf-kroeg dat het glad kon zijn in het bos :-))

We hadden nog wat geld willen ophalen voor de Ad6 door de nieuwe handschoenen van Rob te showen. Maar we waren bang dat iedereen dan met 'n natte broek van het lachen zou vertrekken en dat kan je toch niemand aandoen met deze kou....



De route was prachtig, er kwam ook nog 'n lief zonnetje voorzichtig kijken. Hier en daar klonken wat kreten van fietsers die onderuit schoven in 'n bochtje. Maar de sfeer was goed en er waren dit keer geen kamikazepiloten die je bijna van je singletrack reden.
Helaas viel Rob al in 1 van de eerste bochten en heeft wel heel stoer de rest van de tocht met 'n flinke scheut in z'n rug afgemaakt.
We zijn volgens mij allemaal wel een keer onderuit geglibberd, maar alles is heel gebleven. Rob dacht nog wel 'n keer dat hij onderweg van fiets gewisseld was met iemand, want z'n stuur was ineens zo heeeel anders.... bleek dat z'n stuur 180graden gedraaid was na 'n val :-))



Maarrrrr de aller stoerste van vandaag was toch wel onze Irene. Voor de aller eerste x op 'n MTB fiets, en dan meteen in het diepe gegooid worden op glibberige sneeuw paden. Echt chapeau hoor wijfie, het viel verdraaid niet mee vandaag!!



Overigens hebben we Johan, Sjors en Art alleen bij de start gezien en daarna pas weer bij de bus. Geeft niks hoor mannen, ben blij dat jullie fff lekker hebben kunnen rauschen. Had me schuldig gevoeld als je op ons had moeten wachten.

Onderweg kreeg ik even 1 moment een paniekgevoel. Ik mag niet in het ziekenhuis belanden na 'n val, dat kan ik m'n moeder niet aandoen, pendelen tussen 2 ziekenhuizen... Maar gelukkig waren er meteen wat teamgenoten bereid om die taak van mams dan over te nemen en me in het ziekhuis zouden komen opzoeken. Gerustgesteld ging 't meteen weer 'n stuk beter.
Al blijft het frustrerend als ik onwijs m'n best doe en vind dat ik best hard en gedurfd ga en dan komt Ton even super technisch op 1 wiel met 2 vingers in z'n neus ondertussen ook nog 'n videootje makend langs zeilen... Grrrrr ^&$#$&*



Nog even de kroeg in om daar nog wat plaatsgenoten en zelfs Viergangers te treffen en toen op naar huis, ook aan alle leuke dingen komt 'n eind...

Op de terugweg mega veel files, maar dat mocht de pret niet drukken, gezellig kwebbelend kwamen we weer in Pijnacker aan en kregen in huize Sosef nog 'n heerlijk bakkie koffie met kerstbrood.

Rob, nog 'n tip: fff lekker in een warm bad, daarna lekker laten masseren en je bent morgen weer 5 jaar jonger, komt goed!



Tijdens 't fietsen zijn er weer 3 sponsors bijgekomen, weer € 200,= erbij. Da's nog 'ns makkelijk verdienen!

Het was 'n superdag en Johan had dus geen woord teveel gezegd, Schaijk is top, prachtige routes, weinig asfalt, lekker sfeertje. Ik zeg, volgend jaar weer!