3ly goes 6

Het zit er weer op. 'n Weekje buffelen in Frankrijk. En als ik zeg buffelen dan bedoel ik ook buffelen op alle vlakken.

Het begon al met de heenreis. Ik dacht luxe achterover te kunnen gaan zitten en door Marc ruim 1100 km Zuid Frankrijk in gereden te worden. Maar nee, na exact 2 uur werd mij duidelijk gemaakt dat het tijd was om te wisselen.  Aan de bak 3Ly, hup. Helemaal niet erg hoor, want zo schiet het wel lekker op als je om de 2 uur wisselt, maar ik moest fff wennen aan m'n nieuwe rol :-)

Op donderdag middag kwamen we aan bij mams en Theo. De volgende ochtend vroeg op want er moest getraind worden op de Cube. Besloten werd om naar Mazamet, naar 't andere huis van mam en Theo te rijden, zo'n 100km verderop en dan konden we met hun mee terug rijden. Zij moesten er immers toch zijn voor wat boodschapjes. Zo gezegd zo gedaan. Nog geen 15km van huis kreeg ik voor 't eerst in m'n leven 'n stoot lek. De 2 minuten ná deze constatering zal ik m'n leven lang niet meer vergeten....... We stapten af, gingen op 'n veilige plek langs de weg staan en vervolgens werd er door Marc 'n setje bandenlichters en 'n binnenbandje voor m'n neus op de grond gegooid. Meneer zelf ging met een grote grijns op z'n gezicht met de armen over elkaar tegen 'n muurtje staan. " Ik geef wel aanwijzingen ", kwam er nog net uit...... Slik..... hellluuppppp ....... Tonnnnnnnnnnnnnn !!!! Was 't eerste wat in me opkwam. Maar hey 3Ly laat zich niet kennen en ik begon alle info die ik in mijn 33 lessen bandje verwisselen heb gehad met 'n noodgang op te diepen uit m'n brein en ging aan 't werk.  In een recordtijd wist ik de klus te klaren onder 't toeziend oog van de strenge jury. Zodra er genoeg lucht in 't bandje zat om er theoretisch gezien mee thuis te komen was ik geslaagd en zou de leermeester nog fff wat extra lucht in de band persen. Makkie eigenlijk, je moet 't gewoon fff doen en dat was 'n goede les. IK KAN UT !!!!!

Geslaagd voor m'n diploma bandje wisselen !

Dat het fietsen verder niet denderend ging is bijzaak. Mijn benen zijn duidelijk niet op z'n best als ik de dag daarvoor 11 uur in 'n auto heb gezeten maar we hebben 't gehaald.

En weg zijn we...

De volgende dag ging 't gelukkig stukken beter. Het was 'n kortere training want er moest gewinkeld worden..... slik weer afzien voor 3Ly. Ik heb niks met winkelen maar och liefde maakt blind dus ik offer me wel op. En ook daarvan moet ik zeggen; Montpellier met je grote liefde is eigenlijk best heel leuk.

Montpellier, leuke winkelstad :-)

Op zondag weer voor dag en dauw op om ruim 300 km verderop in de Pyreneeën te gaan snowboarden. Ik had al 'n jaar of 5 niet meer op m'n board gestaan maar 't ging super. Mooi gebied dat Les Angles. We hadden 2 dagen een strak blauwe lucht, zonnetje en zo'n 16 graden. Marc moest fff wennen aan z'n underdog rol als snowboarder, maar ik moet bekennen, hij sloeg absoluut geen plee-figuur!

Trainen in de bergen voor de AD6

Op maandag avond weer terug naar Bousquet alwaar mams weer 'n diner voor ons klaar had staan. Op dinsdag kwam het ploegleiders-bloed van Marc weer naar boven en werd mij duidelijk gemaakt dat het jammer was dat het rond het vriespunt was en windkracht 15 maar dat ik toch echt op Cube de bergen in moest.... Zelf kon hij niet mee, want iemand had hem verteld dat het 18 graden was in Bousquet. Bij het inpakken van de koffer was er maar 1 beenstuk in de koffer beland en met blote benen fietsen zou hij niet overleven. Er werd nog wel aangeboden dat hij voor, danwel achter me aan zou rijden met de ploegleidersauto maar dit heb ik vriendelijk afgeslagen. Ik zag 't al voor me dat hij als 'n ware Oost Duitse dril coach vanuit de auto commando's door zou gaan geven. Ik had m'n angst van 'n bandje verwisselen overleefd dus kon ik er alleen op uit. En ook dit hoofdstuk heb ik goed doorstaan. Het was eigenlijk heerlijk om in je uppie met de Ipod op je oren in gevecht te zijn met de bergen. Ik heb er echt van genoten. Het was met recht buffelen.

Idd.... te koud met 1 beenstuk.

Marc moest als tegenprestatie ook buffelen, hij mocht de koffers en auto inpakken. Aan het einde van de middag vertrokken we weer richting NL en hadden we er 6 intensieve mooie heerlijke super dagen opzitten. Vele km's in de auto, op de fiets en snowboard afgelegd. 36 uur in 'n dag proppen en 1001 dingen doen zit ons beide in het bloed. Op naar de volgende vakantie.