3ly goes 6

Het zit er weer op. De 107km van het Westland. En ik moet zeggen het ging goed. De afstand is geen probleem, de snelheid hier en daar wel, maar dat had meer met de kopman te maken en die moet je dan gewoon weer even achteraan plakken :-)

Helaas was team maatje Arthur te laat bij de start en omdat we met zo'n grote groep waren besloten we te starten. Wellicht zou hij ons nog inhalen. Dat deed hij dan ook bij de pistsstop.

Al vrij vroeg in de koers kwamen we op het fietspad in de duinen van Scheveningen naar Wassenaar. De kenners weten dat daar een klein klimmetje in zit. Omdat onze sleurhaan Frits weer op kop zat en met 40km p/u de heuvel leek op te willen stuiven, gaf ik een gil tegen 1 van de 4 heren om mij heen : DUWEN!! Arjan nam dit zo letterlijk, week direct van zijn lijn, zette zijn hand op mijn rug en begon me de heuvel op te duwen. Helaas zat er een onbekende in mijn wiel die zo schrok van mijn brul, gaf om zwieper aan z'n stuur en kwam tegen mijn achterwiel, begon te slingeren en stuiterde over de kop op het naast gelegen paardenpad. Allemaal heel jammer voor deze meneer, maar nog veel erger voor team maatje Chris want die werd in de val ook meegenomen.  De eerste lekke band was 'n feit. Maar met vakkundige hulp van Ruud en Marc van B. waren we spoedig weer op weg.

Chris checkt even of z'n hoofd nog vast zit na de val.

Net in Wassenaar aangekomen voelde ik bij elke bocht of hobbel in de weg mijn achtervelg. Ik dacht nog, Marc heeft vanmorgen mijn fiets nagekeken, alles moet in orde zijn. Maar m'n achterband bleek toch langzaam leeg te lopen. Dus weer 'n stop. Ik kreeg amper de tijd om af te stappen, mannen in overvloed om het bandje te verwisselen. Inmiddels kan ik het natuurlijk zelf ook, maar dat wisten zij niet en het leek mij een goed moment om dat even zo te houden :-)
Hierna geen lekke banden meer gelukkig.

Helaas moest Chris hierna wel afhaken. Hij had toch wat last van zijn rug gekregen van de koprol in het zand en het tempo lag wat te hoog.  Ik weet precies hoe hij zich voelde. Nog niet zo heel veel km's in de benen en dan is het pittig om constant boven je kunnen te fietsen. Je blijft dan maar harken en daar word je niet vrolijk van.

De rest van de route verliep prima, het weer was goed, de moraal prima, de sfeer ok, teamwork uitzonderlijk. Kortom niks te mopperen. Er zat nog 'n tijdritje in het parcours en m'n zus Irene heeft hier goede zaken gedaan. Ze werd 4e bij de vrouwen over 'n afstand van 3km met een gemiddelde van 41,570. Ik ben trots op haar. Ton reed ook fantastisch hij werd 21e met 45,331. De jarige job ArendJan van team Hardleers werd 17e met 45,627 gemiddeld. Prachtige tijden allemaal. Ik wist niks van de tijdrit af, zag ineens borden staan van 3km en 2km, en dacht alleen hmmm volgens mij is het nog veel verder naar de finish....

Ireentje bij het score bord.

Bij de finish bleek onze Chris ook weer bovenwater te zijn en konden we met z'n allen nog even napraten en een leuke teamfoto maken. Helaas waren Frits, Mart en Ro in geen velden of wegen te bekennen, dus die staan niet op de foto. Mannen, wel bedankt voor de gezellige dag!!

boven vlnr : Arjan, Monique, Leon, Dylan, Arhur, Chris, Marc v B, Irene, onder; Ton, Ruud en Amber

Aadje 20% wilde ook niet op de foto, maar toch is 't gelukt om hem zeer treffend vast te leggen....

Aadje 20%

De volgende ochtend ontving ik een email van de organisatie dat ik de hoofdprijs had gewonnen met het dichts benaderen van de gemiddelde tijd. Ik dacht, die maken een grapje ik heb niet aan 'n prijsvraag meegedaan, nergens op gegokt, zal wel 'n foutje zijn. Maar ik kreeg steeds meer smsjes, emails om me te feliciteren en toen begreep ik 't pas. Ze hebben alle finish tijden bij elkaar opgeteld, gedeeld door het aantal deelnemers en dan zat ik 't dichts bij de gemiddelde tijd.
Een prachtige hoofdprijs van 2 startbewijzen voor de AmstelGoldRace (tourtocht) en 'n overnachting in het vd Valk hotel met 3 gangen diner, drankjes en ontbijt. Kijk da's nog eens leuk.
De startbewijzen zijn via de Twitter in de aanbieding gegaan voor m'n AD6 aktie en binnen een poep en een scheet weg. Zus Irene heb ik blij gemaakt met 'n overnachting met mij in het hotel. 

En dan moet ik natuurlijk Ruud even in het zonnetje zetten, want ik heb werkelijk genoten om de hele dag tegen zoveel bipsen met : FOTOBOEKEN.NL aan te mogen kijken. Ruud is onze kampioen teamkleding verkopen en hij heeft echt goed z'n best gedaan. Chapeau !!

Kanjer Ruud

Mocht je nog meer foto's van onze super dag willen zien, ga naar het foto album van Ton en
Simone (onze hof fotograaf).