3ly goes 6

Afgelopen weekend stond de AmstelGoldRace op het programma. Al lang geleden had ik met het hele team en nog wat aanhang een huisje gereserveerd op 'n Landal park. De minst luxe van de 2. Iedereen ging in etappe's naar het Limburgse land. Ik vertrok in de middag met Irene. Heb ik in het verleden vaak gescholden op Navigon, het navigatie programma op m'n Iphone. Sinds ik 'n Iphone 4 heb doet ie 't perfect. We reden dan ook in 1 ruk naar het huisje.



Iets anders verliep het bij mijn teamgenoten Ruud en Arthur. Ik weet niet wat voor systeem zij in de auto hebben maar mijn Iphone liep erop leeg qua bel minuten. Ruud bleef me maar bellen dat ze het niet konden vinden. Eerst nog lacherig, maar al gauw werden de gesprekken steeds meer chago van Ruud z'n kant. Toen ze voor de 27e keer door 't zelfde straatje kwamen en die mevrouw van huisnummer 4 voor de 2e keer die middag haar hond ging uitlaten waren ze het echt zat.  3Ly moest in aktie komen! Op m'n Cube met gewone kleren en 'n paar slippers scheurde ik het dorp in en ben ze tegemoet gereden om vervolgens voor de auto uit de weg te wijzen..... Zeg nu nooit meer dat vrouwen de weg niet kunnen vinden !!!

Toen de hele club compleet was zijn we in Valkenburg een terras gaan zoeken om te eten. Dit viel nog niet mee. Er was nergens plek voor zo'n grote groep (10) of het was te duur. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij Sundayss en daar hebben we werkelijk heerlijk gegeten. Een goede bodem voor de volgende dag was gelegd.

Voor de start nog fris & fruitig

Zaterdag vroeg op en aan het ontbijt. Aadje 20% en Leon waren ook aangekomen en aten een bammetje mee. Het zou een warme dag worden, dus het was zaak om op deze toch nog frisse ochtend niet al te vroeg te starten...., dan hoefden we zo weinig mogelijk kleding aan / mee te nemen. Rond 10 uur stonden we aan de start.
Heel even bleven we bij elkaar maar al gauw ging de hele groep z'n eigen tempo.  Vlak of semi vlak kon ik de mannen wel bijhouden maar bij de eerste heuveltjes moest ik lossen om me niet op te blazen en de 150km zonder kleerscheuren door te komen. Samen met Irene heb ik de dag prima volbracht.
Van te voren was ik bang voor de AGR. Al weken was ik aan het kwakkelen met vage klachten en kinderziektes. De verbazing was dan ook groot dat het me relatief gemakkelijk af ging. Moest ik vorig jaar af en toe nog 'n duwtje krijgen van Johan of Ton. Dit jaar heb ik alles zelf gedaan, zonder af te stappen op de Ijzerenbosweg of Keutenberg.
1930 hoogte meters, 3982kcal, 6.15 uur effectieve rij tijd en ruim 7,5 uur onderweg geweest. Het was 'n mooie dag.

Dé Keutenberg

Het overwinnings goud

Het hele team heeft de 150 km volbracht en het meest trots zijn we op debutant Chris, die we helaas bij de eerste klim al kwijt zijn geraakt omdat hij z'n TomTom niet aan had staan en even van het parcours af was, waardoor hij achter ons kwam te zitten........ Nooit meer gezien die dag..... helemaal solo, alleen, in z'n uppie, moederziel alleen heeft hij de dag volbracht. Wel stoer, dat dan weer wel !!

Die avond hebben we met z'n allen de plaatselijke camping van Schoonbron onveilig gemaakt. Lekker met de hele groep gegeten en met verhitte hoofden namen Irene en ik afscheid van de groep om naar ons hotel in Maastricht te gaan. Hét Rabobank team hotel. Deze prijs had ik gewonnen bij de WitteKruisClassic. Het 3 gangen diner hebben we overgeslagen om bij de groep te zijn. Rond middernacht vielen we in ons bed. Tegen de tijd dat we uit dromenland waren voor het ontbijt waren de heren van de Rabobank ploeg al vertrokken naar de start. Geen fietser gezien dus :-)
We besloten om niet naar de start te gaan, maar gewoon lekker naar huis en daar ieder met ons mannetje op de bank naar de AGR te kijken, wel zo gezellig. 

Het luxe hotel bed lag heerlijk na 150km fietsen!

Het was 'n heerlijk weekend en de benen waren goed, dat geeft weer wat moed voor de AD6 die nu wel heeeeel dichtbij gaat komen.