vrijdag 18 juni 2010
Opgeven geen optie ?
10:02 |
Cree en ik hebben een mega kut nacht achter de rug.......... Afgelopen woensdag heb ik haar weer mee laten doen met 'n jachttraining. D.w.z. ze heeft 3 dummy's mogen halen. Gevolg: mega kreupel. Gisteren middag werd ze al erg onrustig en vannacht kwam het tot 'n hoogtepunt.
Ze was aan het hijgen als een dolle hyena, ogen achterstevoren in haar koppie en als 'n bezetene likken aan haar schouder. Na een half uur liep het kwijl in straaltjes langs haar poot en dacht ik dat ze 'n beroerte zou krijgen van het hijgen. Ik ben op de grond gaan zitten bij haar en heb haar tussen m'n benen met haar rug naar mij toe tegen me aangedrukt met een koude compres op haar schouder. Na ruim een uur werd ze iets rustiger en hadden we weer contact. Nu werd haar koppie nat van mijn tranen, want wat moet ik nu met haar aan.... Het zachte gejank van de pijn, het onrustige niet weten waar ze het zoeken moet.... Hoe lang moet ik dit nog door laten gaan? Wanneer grijp je als mens in? Alleen door de Tramadol kan ik haar nog bij me houden, maar hoe lang nog?
Uiteindelijk is ze rond half 4 in m'n armen in slaap gevallen en ben ik ook weer in bed gedoken. Ik een hoofd vol watten vanmorgen en dikke ogen van het huilen. Zij weer vrolijk en blij alsof er niks aan de hand is! Soms zou ik willen dat mijn leven ook zo simpel is als een hondenleven, en hopen dat mijn baasje de juiste beslissing voor me zal nemen........
Ze was aan het hijgen als een dolle hyena, ogen achterstevoren in haar koppie en als 'n bezetene likken aan haar schouder. Na een half uur liep het kwijl in straaltjes langs haar poot en dacht ik dat ze 'n beroerte zou krijgen van het hijgen. Ik ben op de grond gaan zitten bij haar en heb haar tussen m'n benen met haar rug naar mij toe tegen me aangedrukt met een koude compres op haar schouder. Na ruim een uur werd ze iets rustiger en hadden we weer contact. Nu werd haar koppie nat van mijn tranen, want wat moet ik nu met haar aan.... Het zachte gejank van de pijn, het onrustige niet weten waar ze het zoeken moet.... Hoe lang moet ik dit nog door laten gaan? Wanneer grijp je als mens in? Alleen door de Tramadol kan ik haar nog bij me houden, maar hoe lang nog?
Uiteindelijk is ze rond half 4 in m'n armen in slaap gevallen en ben ik ook weer in bed gedoken. Ik een hoofd vol watten vanmorgen en dikke ogen van het huilen. Zij weer vrolijk en blij alsof er niks aan de hand is! Soms zou ik willen dat mijn leven ook zo simpel is als een hondenleven, en hopen dat mijn baasje de juiste beslissing voor me zal nemen........
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Word mijn sponsor!
klik op de afbeelding
About Me
- 3Ly
- De belevenissen van Marc den Hoed en Amber van Driel met de camper en de 3 honden; Henkie, Casey en Janne door Europa.
5 reacties:
Oh meis wat een ellende ook dat moeten we dan maar niet meer doen dan. Ze heeft op het moment wel plezier maar de pijn erna is het dan toch niet waard.
Kan me zo goed voorstellen dat je nu voor moeilijke momenten komt, sterkte je weet ons te vinden.
Ik kan je niet helpen met het maken van die hele moeilijke beslissing maar wil je wel wijsheid en sterkte wensen bij het maken ervan!!
pffffff het is gewoon klote!!!
die beslissing kun je alleen maar nemen!!!
kijk naar hoe vaak goeie momenten ze heeft en hoe vaak slechte momenten,
los laten is ook houden van
Opgeven is geen optie.
Doorgaan is een keuze.
Gelukkig kunnen wij (mensen) kiezen!
Sterkte.
@all
vriendschappen,wijsheid,loslaten,keuzes... ik weet het allemaal...en jullie hebben gelijk...thxx
Een reactie posten