3ly goes 6

We werden wakker van de regen die met bakken naar beneden kwam. Op ons gemak ontbeten en toen ging iedereen een beetje zijn gang. De 1 ging met de auto naar de AdHuez om het parcours te verkennen. De ander ging even in het hotel op de wifi naar de mail kijken. Want het is me helaas nog niet gelukt om de Wifi sleutel aan de praat te krijgen...... Ik ben met Johan, Jolanda, Carla, Richard en Crady een bergwandeling gaan maken van 4 uur via de ski pistes. Onderweg hebben we een soort zes kamp gehouden met speerwerpen, kogelstoten en paal werpen. De regen ging langzaam weg, de mist trok op en daar was de zon !!!

Snel terug naar ’t chalet, iets eten en hup de fiets op. Met bijna het hele team hebben we de afdaling naar het stuwmeer gemaakt, rondje er omheen en weer naar boven. Een klimmetje van zo’n 7,5 km met stijgingspercentages van 14%. Iedereen was ’n beetje aan het zoeken naar z’n ritme. Het ging lekker moet ik zeggen. In het begin werd ik nog ingehaald door ’n meneer op ’n gewone fiets met 3 versnellingen en een kind in zitje aan z’n stuur........ Maar gelukkig weet ik dat ik ’n dieseltje ben en eind goed al goed, ik kwam goed boven zonder helemaal kapot te zijn. Ik zeg kom maar op met die Alpe!!!

Vlak bij de eindbestemming nog even gestopt bij een zaak om een Wifi sleutel te kopen want zonder internet een hele week in een huisje zitten dat kan niet met die cyber types.

Rond 4 uur waren we bij het Viergang Chalet. En uiteraard hadden we het meest afgelegen huis, het moeilijkst bereikbaar ( vele trappen ). De training kon hier al meteen beginnen. Gelukkig zijn er veel sterke mannen bij ons team. Maar toch met al dat eten, potten, pannen, 4 broodbakmachines (?), 19 fietsen, koffers, etc etc was het een hele klus. Gelukkig was het prachtig weer en konden we na afloop even op ’n terrasje zitten bij het hotel.

Nooit geweten dat ’n afwasmachine echt heel veel herrie maakt, als je in datzelfde vertrek probeert te slapen. Dat Crady sinds ze aan de stuff zit veel nare, maar vooral luidruchtige dromen heeft. Dat ik de gemeente Zoetermeer moet bellen, dat ze die lantaarnpaal die recht in m’n gezicht schijnt als ik op de bank lig, moeten verplaatsten. Kortom, geen oog dichtgedaan. Nu was de tijd die ik hiervoor had gereserveerd ook bijzonder kort. Ik ging rond half 1 naar bed terwijl om 3 uur mijn wekker weer ging.... Dit kwam weer doordat ik om 22.00 uur was begonnen met het inpakken van al mijn spullen voor dé week, met een nerveuze Ton om mij heen, die 3 weken geleden alles al onder controle en ingepakt had....

Afijn om 4 uur vertrok ik samen met Ton, Crady en de camper richting Frankrijk. Normaal gesproken slaap ik nooit onderweg in de auto, maar na een uurtje kreeg ik toch in de gaten dat mijn ogen, en vooral mijn lenzen nog wat slaap nodig hadden. Er zat met ons verhuisbedrijf ( Jezus, wat kunnen 2 mensen veel zooi meenemen voor 1 week vakantie) niets anders op dan bij Crady in de mand te gaan liggen. Prima plek, we hebben 1.5 uur heerlijk liggen knorren samen. Ton bracht ons veilig richting Parijs.
Daarna was het mijn beurt om met de camper te rijden. Ik denk dat Ton zich morgen bedenkt als we verder rijden naar de Alpe. Want rijden is stukken relaxter dan co-driver zijn van 3Ly. Ik had al snel het rijdend buffet en de bar uitgevonden en heb Ton alle uren dat ik achter het stuur zat bezig gehouden met broodjes smeren in het knusse keukentje, koffie zetten, frisdrankje uit de koelkast pakken, snoepjes opzoeken in de voorraad. Rond 5 uur werd ik wat flauw en moesten er Tuc koekjes aan te pas komen. Je raadt het al Ton had het zweet op z’n rug staan J. Terwijl hij druk bezig was heb ik Crady ingezet als assistent co-driver en dat viel erg in de smaak. Ze hield de boel goed in de gaten!

Rond 6 uur kwamen we aan bij het huis van mams en Theo in Le Bousquet d’Orb. Prachtig weer, ruim 22 graden, maar geen tijd om in het zwembad te duiken.



Want we moesten de verhuisbus legen. We hebben namelijk 2 grote tv’s meegenomen voor ze vanuit NL. Groot was de verrassing toen bleek dat mams en Theo ook onderweg waren naar huis. Theo heeft afgelopen 2 weken z’n stamcellen weer teruggekregen en een hele zware chemo waardoor hij nu het uiterlijk van Kojak heeft. Kennelijk vonden ze dat hij na 1 dag niet meer te hoeven kotsen, diarree en ander ongemak sterk genoeg was om naar huis te gaan..... Op zich wel fijn, lekker thuis in je eigen omgeving weer aansterken, en met dit uitzicht ’s morgens je ontbijtje naar binnen werken, is toch echt fijner dan in ’n ziekenhuis. Ik hoop dat de chemo en stamceltransplantatie z’n werk heeft gedaan. Half juli hoeft hij pas terug voor controle en begin augustus weten we dan of alles niet voor niets is geweest. Spannende tijden dus weer.

Spannend wordt het vanaf morgen ook voor ons team. Iedereen komt dan aan in het chalet. Is het groot genoeg voor 15 man en 3 honden ? Is het aan te fietsen van het chalet naar Bourg en Alpe ? Hoe ziet die Alpe er nu in het echt uit ? Wat voor trainingen gaan we nog afwerken voor donderdag? En zo heb ik nog wel 20 vragen. Ze zullen de komende week allemaal beantwoord worden.

Via deze link kunnen jullie vanaf donderdag mij en de rest van mijn team en al die andere bijna 3000 sportieve Alpe d’HuZessers volgen. Ga naar Live tijden, en dan naar Teams en vervolgens naar team 074 Team de Viergang. Je kan hier op de dag zelf zien hoe het ons vergaat. Hoe vaak we al die rot berg zijn opgefietst, hoe lang we erover hebben gedaan. Er staan zelfs webcams.
Komt het zien zou ik zeggen!!

Het kwartet Gek, Gekker, Nog gekker en Gekst
Dave, Hans, Irene & Ton

Laat ik beginnen met dat het een weer 2 topdagen waren. Woensdagavond met m’n Alpenzusje Irene, Ton en Hans vertrokken naar ’n super leuk hotel in Maastricht. Heel trendy ingericht. Er stond ’n grote pan tomatensoep bij de receptie en tijdens het inchecken kon je al aan de soep. De kamer was gaaf met een mega hoog bed wat bovendien heerlijk lag. Ontbijt, niets op aan te merken, auto met fietsen in afgesloten garage. Kortom een aanrader!

We zaten op krap 2km afstand van de start. Daar stond Dave op ons te wachten en vervolgens zijn we met z’n 5en de hele dag opgetrokken.

De Tips van 3Ly :

• geachte heer J.P. Balkenende; laten we die hele financiële steun aan Griekenland vergeten en onze zuiderburen helpen met ’n goed wegdek. My God, je gaat met gevaar voor eigen leven in de afdaling.
  
• Wil je een carrière switch maken, start een gezellig eet-café in België, we zijn ruim 100 km bezig geweest om naast de friterie, frietkot of dampende kroeg van de rook en ouwe mannetjes een behoorlijk broodje o.i.d te eten.
  
  
Dave, eindelijk een broodje én wat voor 1


• Misschien moeten de organisaties van de AGR/KBK/SRC in overleg om de tochten beter te spreiden. We zijn vandaag bijzonder veel zwaar geïrriteerde kamikaze Belgen tegengekomen. Nog net niet van de weg afgedrukt....
  
• Als je zoals ik gewend bent om nooit voor 10.00 uur iets eetbaars naar binnen te werken. Laat je dan niet overhalen om als een bouwvakker te ontbijten. Ik heb er 160 km last van gehad.....
  
• Doe volgend jaar ook mee met de SRC, je kan er voor 1,50 een reuze badlaken krijgen en heerlijk douchen in het NH Hotel. Super geregeld, chapeau voor de organisatie!
  
• Eén minpuntje, de ravitaillering was sober, groene bananen en inferieure repen die in de verkoop konden als stopverf waren niet echt super. Ananas een idee voor de volgende keer ???
  

Op onze 160km kwamen we 9 beklimmingen tegen, best pittig allemaal. Toch ruim 2000 hoogte meters gemaakt, die zitten weer in de benen. En vanmorgen was daar niks meer van te merken, kijk da's lekker!

1. Berghuizen - max 13% - 700 m
2. Wolfsberg - max 11% - 700 m
3. Schilberg - max 13% - 900 m
4. Holiguette - max 11% - 700 m
5. Côte de la Redoute - max 20% - 1.600 m - Tijdregistratie
6. Côte de Cornemont - max 9% - 3.000 m
7. La Trasenter - max 15% - 2.900 m
8. Bois d'Olne - max 22% - 1.100 m - Tijdregistratie
9. Les Waides - max 14% - 2.500 m

Verder nog even een veer in de kont van Ton; die heeft weer super gereden vandaag. Hij was als 13e boven op de 2e beklimming en als 45 op de Redoute. Daarna komt hij dan weer afzakken om z’n 2 chickies op te halen. Tussen door nog fff mijn achterbandje vervangen, het is gewoon ’n super soigneur!

Ton bizzy met bandje verwisselen, de rest babbelt lekker door.

Op de pic met dé SR

Het weer zat niet mee vandaag, het was koud, hier en daar ’n druppel. Maar ’t heeft de pret niet mogen drukken we zijn alle 5 weer trots op onszelf. We did it!!